„Zamieszanie w Konfucjuszu” i „Mahjong”: ponowne odkrycie Edwarda Yanga, anatoma tajwańskiej nowoczesności

OPINIA ŚWIATA – NIE DO PRZEGAPIENIA

Zanim Edward Yang (1947–2007) rozpoczął karierę filmową, był inżynierem komputerowym, co prawdopodobnie tłumaczy upodobanie do łączności, struktur sieciowych i kombinacji postaci, które krzyżują się i przeplatają niczym elektrony wrzucane w obieg wielkiego miasta. Był jednym z filarów tajwańskiej „nowej fali”, która pojawiła się na początku lat 80., wraz z Hou Hsiao-hsienem , choć jego przedwczesna śmierć w wieku 59 lat pozostawiła po sobie krótki dorobek – siedem filmów fabularnych w ciągu zaledwie dwudziestu lat aktywności.

Wśród nich najsłynniejszy pozostaje ostatni, Yi Yi (2000), zdobywca nagrody Cannes dla najlepszego reżysera, poruszający epos familijny, który zostanie ponownie wyświetlony w kinach 6 sierpnia w odrestaurowanej wersji. Wcześniej jednak na ekranach pojawiły się dwa rzadsze dzieła z laboratorium Yang, również przywrócone do dawnej świetności: „Zamieszanie u Konfucjusza” (1994) i „Mahjong” (1996) , ten ostatni z niewyjaśnionych przyczyn nie doczekał się premiery, pomimo obecności w repertuarze francuskiej gwiazdy Virginie Ledoyen.

Pozostało Ci 78,41% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.